"Şeytanlarımı benden almayın, meleklerim de onlarla gidecektir."
Rilke
1.
Başımıza gelenleri düşünmek kolay bir eylem midir?Elbette bunları nasıl düşüneceğimiz konusu büyük bir meseledir. Başımıza gelenlerden dolayı kimi zaman sadece öleceğimizi düşünür ve kolaya kaçarız. Boğulduğumuzu hisseder, çeşitli saplantılara savruluruz.
Hayatı hissederek yaşamak, dünyaya dikkat kesilmek zor iştir. Ama yaşanan her neyse onun güçlüğünü kaydetmeye odaklanmak dünyamızı pek çok anlamda aydınlatabilir.
2.
Bu çerçeveyi biraz daha küçültebiliriz. Bazı hastalıklara yakalanırız. Kısa süreli olacağını hissederiz. İlaç kullanınca gideceğini biliriz.
Başıma gelen "Liken planopilaris" maalesef böyle bir hastalık değil. Stres baş gösterdiği zaman her an benliğimin baş köşesine kurulma potansiyeline sahip.
Giderken ise 'BURADAYDIM' demeyi seviyor. Bu nedenle artık hastalık ile kaybettiğim saç alanlarıma "savaş izlerim" diyorum.
Ama başka izlerim de var. Çizgisi sürekli başka yönlere sapan, karmaşık izlere sahibim: Acısı,kederi, neşesi ile anlar doldurduğum yaşamımın hafıza izleri... Savaş ve mücadele izleri... Sözlü şiddetlerin, reddedilme korkusunun, varlık ispatının izleri... Suçlu olduğum belki de özür dileyemediğim şeylerin izleri... Güvenli alanlarında tahakküm dolu, yargılayan bakışlara sahip insanlarla yol ayrımlarımın izleri...
3.
Bellekte saklı kalmış hatıralar ya da travmalar her daim yeniden etkinleşebilme gücüne sahiptir. Bir Dada pratiği misali eylemle düşüncenin karışımı gibi. Hafızanın performatif kuvveti var. İzimi, dokumu, etimi belleğimden önüme düşen olaylar zinciriyle birlikte düşünerek değiştirebilirim. Kendimle bir oyun hamuru gibi oynayabilirim.
3D Dünyanın akışkanlığı elimdeki en büyük malzeme.
4.
Sosyal medyayı bir günlük ve portfolyo olarak kullanmayı seviyorum.
Şimdi buraya izlerimi bırakayım. İzlerimizin bize hatırlattığı şeylerden öğrenmemiz gerekenler var.
Metin Düzenleme: İlker Cihan Biner
Üretirken dinlediğim : Kalben - Yara
Yorumlar
Yorum Gönder